Ik vond dat een goed plan.
“Het kost 400.000 Rupiah voor 2 uur training, een gratis massage nadien, een Engelstalige beschrijving en een pakket met kruiden om zelf te oefenen; valt toch wel mee niet? En je krijgt dan ook nog een certificaat!”
Dat was inderdaad maar 30 euro en je kreeg waar voor je geld zo te horen.
“Welke techniek ga je dan aanleren?” vroeg ik, belangstellend als altijd.
“De ‘Warm Herbal Ball Massage‘”, antwoordde ze. “Dan kan ik mooi op jou oefenen na de cursus”.
Dat klonk me als de filmmuziek van “American Pie” in de oren.
Op wie ze tijdens de training ging oefenen bleef een open vraag.
“Bwah, als ik je daarmee kan helpen, dan doe ik dat graag”, zei ik. Hopelijk klonk dat neutraal genoeg.
Toen “Madame”, want zo noemen ze haar hier, haar training volgde in het beautysalon, lag ik op mijn rug te drijven in het zwembad, intussen bedenkend hoe die massage dan wel precies zou verlopen. Met kruiden? Warm? Het duurt een uur? Zou dat dan niet pijnlijk zijn?
Ze kwam erg enthousiast terug met in haar gezelschap mijn masseuse van de dag ervoor die een familiemodel stomer droeg. Voor een grote familie dan. Normaal kook je in het onderste deel water en komt de stoom van het kokende water door gaatjes in het bovenste gedeelte om zo de rijst die daarin zit te stomen. Ik werd een beetje wantrouwig en vroeg waarvoor die stomer diende.
Het bleek te zijn om de kruiden op te warmen. Die kruiden was Saar aan het fijnsnijden dus ik trok me wijselijk terug in de airconditioned slaapkamer. Ik vind het ook niet leuk als ze me op de vingers kijken als ik met iets bezig ben.
Na het diner was het dan zover. In de halfopen zitkamer was de eettafel met behulp van kussens en handdoeken omgetoverd tot een massagetafel. Op het gasfornuis stond de stoomketel vervaarlijk te pruttelen. Ik kreeg de opdracht me voor de behandeling aan te bieden met enkel de linnen kamerjas aan waarvan er in elke villa voor de gasten twee beschikbaar zijn.
“Die gaat dan uit voor je op de tafel gaat liggen”, doceerde Saar.
“En dan in mijn blootje, in de openlucht, op die tafel gaan liggen zeker!?” antwoordde ik, stevig tegenpruttelend.
“Ach, niemand ziet je toch. Ze komen heus niet zomaar binnen hoor! En je denkt toch niet dat de mensen van de andere villa’s zich gaan bezighouden met over de muren te gluren. En trouwens, de niet behandelde delen worden afgedekt met een handdoek. Doe nou niet zo flauw en schiet op” kreeg ik te horen.
De niet behandelde delen worden bedekt. Jaja, dus met andere woorden: de behandelde delen liggen daar open en bloot for the world to admire. Leuk is dat. Gelukkig zal ik met mijn niet behandelde rode kop onder een handdoek liggen wanneer er onverhoopt toch iemand binnen komt om de was terug te brengen of het bed in orde te maken voor de nacht.
“Ga nou maar op die tafel liggen” drong Saar aan, met al een vleugje irritatie in de stem.
Mijn enthousiasme van die ochtend was verdampt zoals het water in de gigantische dandang (= Indonesisch voor stoompot). Ik hees me met enige moeite op de tafel en ging op mijn rug liggen. Een schaap op de slachtbank.
“Niet op je rug, eerst op je buik” zei mijn, toepasselijk in een sarong gehulde, eega.
“Op mijn buik!” dacht ik. “Dat kan toch nooit!”.
Gedwee draaide ik me om. Er werden handdoeken over me heen gelegd.
“Ben je er klaar voor?” vroeg Saar. Ik mompelde wat want ik lag met mijn gezicht in het kussen gedrukt.”Nog een geluk bij een ongeluk dacht ik, kan ik straks zo hard roepen als ik wil als ze met die hete kruiden begint”.
De handdoek werd teruggeslagen en ik beet op de tanden in afwachting van wat komen zou.
Een warm drukkend gevoel. Of er met een grote, ronde, zachte stempel op mijn rug werd geduwd. Aangenaam. De stempel verkende heel mijn rug en daarna benen, armen, nek en, laten we het ‘mijn onderrug’ noemen. Dan moest ik op de rug gaan liggen.
De stempel bleek een doek te zijn waarin de kruiden waren gedraaid zoals een bonbon in een papiertje. Dat pakketje moest dan in de stoompot opwarmen en met het warme kruidenmengsel werd ik dan gemasseerd.
“Heb ik die ‘Herbal Balls’ niet mooi gemaakt?” vroeg Saar.
“Ja”, antwoordde ik, “heel mooi”, en sloot de ogen, genietend van deel twee van de “Warm Herbal Ball Massage”.
