Saar had een tweede dag les in Balinese massagetechnieken. Ze werd ’s morgens door de auto van Sekar Jagat, de Spa die de cursus organiseert, afgehaald in Mercure Resort. Het was onze laatste dag in dat hotel en na geld wisselen in de stad checkte ik uit en nam een taxi naar onze nieuwe verblijfplaats: het Puri Santrian Hotel, Sanur.
De kamer was vrij vanaf 14u. Na een salade met eendenborst en een glas witte huiswijn had ik zin in een kleine siësta. Aan de voorzijde van de bungalow heb je een veranda en van daar uit stap je zo de ruime slaapkamer binnen. Er is ook een grote badkamer met bad én douche.
Toen Saar rond een uur of drie in het hotel aankwam en  bij de balie naar ons kamernummer informeerde, werd dat haar niet zo maar gegeven. De receptionist gaf haar een telefoonnummer en ze moest eerst de kamer bellen. Ik was intussen in dromenland en schrok wakker van het gerinkel. Saar zei “Hello Mister Weemaes, it’s me”; ik had haar stem met mijn slaperige kop niet onmiddellijk herkend, vooral ook omdat ze het nodig vond met een zwoele stem te spreken om mij voor de gek te houden. Ik mompelde iets van “Yes, who is this?”. Na nog wat meer voordegekhouerij vroeg ze of ik haar kwam ophalen aan de receptie. Ik antwoordde dat ik een siësta deed en geen zin had in mijn slip naar de receptie te komen. “Gewoon, als je met je rug naar de receptie staat, rechtsaf gaan, kamer 150”, zei ik.
Blijkbaar had ze voor alle zekerheid toch nog even nagevraagd waar kamer 150 precies was. Een andere receptionist vroeg: ‘He is your boyfriend, ya?’ Saar antwoordde, ietwat gepikeerd: “No, no, he’s my husband”; waarop hij zich excuseerde en een ander personeelslid de opdracht gaf haar naar de kamer te begeleiden.Deze man dacht dat zij een bezoekster was en ging haar voor. Bij de bungalow aangekomen bleek de sleutel in het slot te steken en de man nam de vrijheid om zonder aan te kloppen de deur wijd open te doen en deed vervolgens een stapje opzij om haar door te laten.
Het eerste wat zij en de man zagen, was ondergetekende, languit op bed met enkel een slip aan.
Je zag de man denken: “yeah right…”.
Na een afkeurende blik op de zoveelste decadente viezerik draaide hij zich om en ging weg.