Het oorspronkelijke plan was om naar een optreden te gaan van de Balinese gitarist Balawan in het Bunuté restaurant in Ubud. Vaak speelt die daar op vrijdagavond, deze week jammer genoeg niet. We kozen dan maar voor Cinta Grill. Er vlak naast is de ‘Laughing Buddha Bar’ waar er ook vaak live muziek is. We arriveerden in Cinta Grill om kwart na zeven. Een poging om de 2 mojito’s voor de prijs van één te krijgen mislukte jammerlijk. Happy Hour was tot 19:00 en daar hielp geen lievemoederen aan. Thomas ging voor de Nasi Goreng die daar erg lekker is, Liesje nam een eerder mager uitgevallen Caesar Salad (zonder kip!) en ik bestelde een Cobb Salad (blue cheese, avocado, spekjes, ei, kip en sla natuurlijk: lekker).
Thomas en Liesje hadden zich, na onze fles saké bij Minami de vorige dag, voorgenomen om er een alcoholvrije avond van te maken. Ik bestelde toch maar een Bintang kecil om het af te leren. Tijdens het eten viel me de hele tijd een man op, alleen aan een tafeltje een eindje verder, een sprekende reïncarnatie van Pim Fortuyn. Als zoete wraak voor de ons geweigerde mojito’s besloten we bij de buren ons dessert te bestellen.
Zal ze leren.
We vonden een plaatsje op de verdieping met een goed zicht op de artiest die zou gaan spelen. Een echt sixties sfeertje met mensen op lage sofa’s en poefs. Liesje en Thomas bestelden een chocoladegebakje met vanille ijs en bijzonder gezond uitziende drankjes waarvan ik de ingrediënten vergeten ben. Ik hield het op een Classic Margarita. We raakten in gesprek met Australische mensen in afwachting van het optreden.
Met drie kwartier vertraging begon Adrian Adioetomo aan zijn soloset. Een hoogst ongewone ervaring. Een ietwat ielig mannetje in jeans en een mouwloos T-shirt, flinke tattoo op de arm. Alleen zijn hoofd was niet rock ‘n roll. Trek de man pak & das aan en hij kan doorgaan voor een boekhouder of een bankbediende.
Hij speelde Delta Slide Blues met een flinke scheut Jimi Hendrix en af en toe een vleugje Clapton.
Toen ik na m’n derde Margarita beneden een vermomde Julian Assange meende te zien zitten met aan zijn zijde een jonge Sophia Loren besloot ik Dewa te bellen.
We waren ruim voor middernacht thuis.
Morgen ga ik quizzen bij Han Snel en de jongeren gaan de Kecak Dance bekijken in Uluwatu en geroosterde vis eten op het strand in Jimbaran.
Het kan niet elke dag Woodstock zijn. Dat gaat ook gauw vervelen.
