Ik heb onlangs Kerstmis, mijn verjaardag en Nieuwjaar in mijn eentje gevierd. Daarvoor ben ik nu ruimschoots gecompenseerd door de cadeaus die Saar meebracht uit België.
Van onze vrienden Rita en Jean-Pierre was er het kookboek van Krist De Bruyn en het vooruitzicht op een “Daube (Provençaalse stoverij) van rundsvlees en rode wijn” bij een volgend bezoek aan België. Tijdens de afternoon tea kreeg ik dit mooie cadeau en kon natuurlijk niet nalaten er hardop enkele recepten uit voor te lezen. Ik moet bekennen dat het voorlezen een aantal maal moest worden onderbroken omdat het water me letterlijk in de mond kwam.
“Gevulde uien met gehakt van wilde eend”, “Toast met merg en Armagnac”, “Gebakken Abrikozen met Kokosvulling”, … En dan die foto’s! Een tantaluskwelling.
De schrijver/kok is dan nog zo vriendelijk geweest om na elk recept een aantal suggesties te doen voor het verwerken van de restjes. Is er nog wat over van de Provençaalse stoofschotel? Krist weet raad! Hij tovert de volgende dag “Ravioli van Daube met spinazie” op tafel. Alleen al rond zijn kliekjesrecepten bouw je een succesrestaurant. Ik moet nu echt stoppen met dit masochistisch geschrijf en overgaan naar een ander onderwerp.
Bovenaan op de foto: de verpakking van de iPhone4, alweer een cadeau. Van mij aan mezelf dan. Niettemin in dank aanvaard. Een knap staaltje technologie van Steve Jobs & Co. Ik voel me tien jaar jonger wanneer ik, modieus slidend en tippend, mijn weg zoek op het touchscreen. Volgende stap een iPad? Wie zal het zeggen. Mijn eerste kennismaking met Apple is in ieder geval heel goed meegevallen. Heel intuïtief allemaal. Gebruiksvriendelijk, duidelijk. Hopelijk ook stabiel. Allemaal dingen waar Windows een stuk minder scoort.
En dan waren er ook nog dessertkoekjes, Belgische pralines, een fles Vodka en 2 doosjes Lipitor om de cholesterol weer te laten dalen.
Ik kan er weer tegen tot Pasen.
